Η γευσιγνωσία του ελαιόλαδου γίνεται από ειδικούς, αλλά μπορεί κάποιος εμπειρικά να αξιολογήσει τα χαρακτηριστικά του ακολουθώντας κάποια απλά βήματα, τα οποία είναι τα εξής :

• Ανακινήστε το μπουκάλι με το ελαιόλαδο και κρατήστε το κόντρα στο φως για να μπορέσετε να εκτιμήσετε τη ρευστότητα και το χρώμα του. Στην περίπτωση του αγουρέλαιου, το χρώμα θα πλησιάζει περισσότερο στο πράσινο, λόγω της πρώιμης συγκομιδής και της έντονης παρουσίας χλωροφύλλης.
  
  
• Σ’ ένα άδειο διαφανές ποτήρι βάλτε λίγο ελαιόλαδο, όχι παραπάνω από μια κουταλιά γιατί πιθανόν να επιβαρυνθεί η γεύση του.
  
  
• Ανακινείστε το ποτήρι ώστε να ανακατευθεί το ελαιόλαδο και κρατείστε το ποτήρι με το χέρι σας, έτσι ώστε να αυξηθεί η θερμοκρασία του ελαιολάδου και να βγουν τα αρώματά του. Μυρίστε το δείγμα σας παίρνοντας βαθιές αναπνοές και προσπαθήστε να αντιληφθείτε όλα τα ευχάριστα και δυσάρεστα χαρακτηριστικά του αρώματος.
  
  
• Επαναλάβετέ το από την αρχή τρεις – τέσσερις φορές και στην συνέχεια κρατήστε το ελαιόλαδο στο στόμα σας για τουλάχιστον 20 δευτερόλεπτα.
  
  
• Συνεχίστε κινώντας τη γλώσσα προς τον ουρανίσκο. Έχοντας οριζόντια ακόμη τη γλώσσα σας, εισπνεύστε δυνατά και κοφτά από το στόμα έτσι ώστε το ελαιόλαδο να απλωθεί σε όλη την επιφάνεια της. Κρατήστε το ελαιόλαδο μέσα στο στόμα για λίγα δευτερόλεπτα εισπνέοντας από το στόμα και εκπνέοντας από τη μύτη. Σε αυτό το στάδιο γίνεται η αξιολόγηση των γεύσεων που διακρίνονται στο ελαιόλαδο. Το έντονο άρωμα του φρεσκοκομμένου χόρτου υποδεικνύει φρέσκο ελαιόλαδο.
  
  
• Είναι σημαντικό να περάσει το ελαιόλαδο από τον ουρανίσκο, γιατί είναι αυτός που μπορεί να μας αποκαλύψει εάν το ελαιόλαδο είναι φρέσκο ή παλιό, γνήσιο ή νοθευμένο. Τα φρέσκα ελαιόλαδα και κυρίως αυτά που προέρχονται από ελιές που μαζεύτηκαν πολύ νωρίς δίνουν το «καυτό» λάδι, το λάδι που «γαργαλά» τον ουρανίσκο με την παρουσία χαρακτηριστικά πικάντικης γεύσης. Χαρακτηριστικό μόνο του εξαιρετικού παρθένου ελαιόλαδου, ως ένδειξη της γνησιότητάς του.